ภาค 2 มาแล้วจ้า โทษทีช้าไปหน่อย แหะๆ

งานรับน้องปี 50        : บ้าน WORK

วันที่ 27

ก็ตื่นมารับอรุณแต่เช้า
- เพิ่งได้นอนเองน๊า โฮๆๆ >o<

ก่อนอื่นหลังจากที่พร้อมกันแล้ว ก็ต้องไปทำบุญตักบาตรกันซักหน่อย
- แหมๆ กะว่าชาติหน้าจะได้เกิดมาหน้าตาดีเหมือนชั้นหล่ะสิ โฮะๆๆๆ    (เป็นอะไรของแกนังหมีน้อย - จากผู้อ่าน)

เวลาก็ผ่านไปอย่างเนิ่นนาน กว่าพระจะมา เฮ้อ  =_= ;; ก็ได้เวลาของการกินข้าวเช้าแล้ว จะบอกว่า หิวที่สุดเลย !!! ก็เมื่อวานอ่ะดิ ไม่ได้กินหนมก่อนนอน   - ถ้ากลับไปน้ำหนักชั้นลดนะ จะฟ้องแม่เลย เชอะ
พวกเราก็พากันไปกินข้าวที่อีกฝั่งนึง ใกล้ๆ กับที่ที่เราจะไปบำเพ็ญประโยชน์กัน

วันนี้มีโปรแกรมที่วางกันไว้แล้วคือ การบำเพ็ญประโยชน์ บ้าน work ของเรา ได้รับหน้าที่ให้ไปทาสีรั้วทางฝั่งอังรีดูนัง อยากจะบอกว่า มันยาวมากเลยค่ะจอร์จ แต่พอหันไปมองหน้าน้องๆ น้องก็ไม่ได้ทำท่าหนักใจกันแต่อย่างใด
-  โอ้ เห็นแล้วปลื้มค่ะ สู้ๆ นะคะน้อง เพราะถ้าน้องทาไม่เสร็จ รู้ใช่มั๊ยว่าพี่ต้องเป็นคนทำต่อ T__T คิดแล้วเศร้า

แล้วด้วยความคิดที่ว่าจะต้องทำต่อ ถ้าน้องทำไม่เสร็จ (ประเสริฐจริง นังหมี -*-) ทำให้เรากับมิ้นท์รับหน้าที่อาสาเป็นฝ่ายบริการกันเต็มที่ คอยเสิร์ฟน้ำ เสิร์ฟขนมน้องๆ โดยมีรถส่วนบุคคลคอยลาดตระเวน เผื่อน้องเป็นลมจะได้ช่วยทัน

- ใครเห็นรถคันนั้น จะบอกได้คำเดียวว่า "ทำไปได้ไงห๊ะ อายุเท่าไหร่แล้วหล่อน !" กันเลยทีเดียว (ลืมถ่ายรูปมาให้ดูอ่ะ)

** ขอนินทานิดนึงนะ อันนี้มาจากประสบการณ์จริงทำให้รู้นิสัยของเด็กบ้านนี้ ว่า เวลาไปบริการน้อง น้องผู้หญิงเนี่ยจะออกแนว เกรงใจอ่ะค่ะพี่ ไม่กินค่ะ ต้องคะยั้นคะยอกันสุดๆ กว่าน้องเค้าจะกิน แต่พอถึงแถวไอ้เด็กผู้ชาย ยิ่งพวกไอ้เอก กัน แหล่ะสาวกคนหิวกระหายทั้งหลายของมัน (เพื่อนมันอ่ะแหล่ะ) โอ้โหๆ ขนมชั้นหมดไปครึ่งกระป๋องเลยอ่ะ แล้วชั้นจะเอาอะไรไปให้น้องปิง กับน้องปอนด์ของนังมิ้นท์กินหล่ะเนี่ย (หุหุ แอบลำเอียง ให้เด็กหนุ่มๆ หน้าตาดีในบ้าน ที่แอบหมายปองอยู่ อย่าบอกใครอ่ะ >//o//< )

พอๆ มาเข้าเรื่องกันต้อ แล้วพอตอนเกือบบ่าย ก็ถึงเวลาให้อาหารน้องๆ ได้ 55 ได้เวลากินข้าวของน้อง ก็มีพี่บ้านบางส่วน (แทบจะทั้งหมดอ่ะ) พาน้องกลับไปที่ตรงบ้านเรา เมื่อวาน  ก็จะมีพี่ที่เหลืออยู่อันน้อยนิด โดยมีชั้นกะมิ้นท์รวมอยู่ในนั้นด้วย  -_-;; ต้องมาช่วยกันทาสีต่อ ระหว่างทาสี จะเล่าให้ฟังถึงความซุ่มซ่ามของนังมิ้นท์มัน ก็เล่นเอาสีใส่จานกระดาษแบนๆ จานมันก็อ่อน ตัวเองก็ถือเอียงไป ทาสีไป ตอนแรกชั้นก็ไม่รู้สึกอะไรหรอก แต่ซักพักก็ เอ๊ะ ! อะไรเปียกๆ เหนียวๆ อยู่ที่ขา ปรากฏว่า O__o โอ้ พระเจ้าช่วยบานานาทอด !!!! สีค่ะ สี มันหยดจากจานลงมาที่ขาชั้น -o- โฮๆๆๆ ขาสวยๆ ของชั้น ต้องกลายมาเป็นขาดัลเมเชี่ยนซะแล้ว พอมิ้นท์มันรู้ตัว ก็ขอโทษใหญ่เลย ด้วยการเช็ดๆ กะว่ามันจะออก จะบ้ารึงาย หนักกว่าเดิมอีก ทีนี้ มันเลยกลายเป็นการละเลงขาอย่างเมามันแทนที่จะทาสีรั้วไปแล้วค่ะ คุณผู้อ่าน เหอ เหอ TT__TT

แล้วสักพักก็มี พี่ยิ้ม กับพี่พัดมาช่วย - ค่อยยังชั่ว ทำไมไม่มาก่อนที่ขาชั้นจะเป็นดัลเมเชี่ยนนะ ฮือๆ

เมื่อทาเสร็จ ล้างตัวกันเรียบร้อยแล้ว ก็มุ่งหน้ากลับไปยังฐานทัพ แล้วพวกเราก็มาไม่ทันกินข้าว (อีกแล้วว ช้านหิวน๊าา เดี๋ยวมื้อเย็นจะกิน 8 จานเลยคอยดู เชอะๆ ) ก็เห็นเค้าคุยอะไรกันกับน้องเล่นๆ เนี่ยแหล่ะ

จากนั้น มีกิจกรรมให้น้องเล่นกัน คือการเล่นเวียนฐาน ซึ่งเรากับมิ้นท์ก็ประจำอยู่ที่น้องกลุ่ม 1
- คนจัด เอาใจนังมิ้นท์สุดๆ อ่ะ เพราะมีน้องปอนด์อยู่ด้วยอ่ะจิ หุหุหุหุ แต่ก็มีน้องมิ้ว สาวสวยของบ้านด้วย (เรียกกล้องได้ดีจริงๆ ทำอะไร ก็มีคนถ่ายรูป อิจฉาคนสวยอ่ะ เฮอะๆๆๆ )

โดยฐานแรกเป็นเกมส์โซน คำใบ้ก็อ่านะ ทำยากเวอร์ มีอะไร ปิ๊กาจู๋ อย่างเงี้ย (ไปล้อเลียนการ์ตูนเค้าซะเสี่ยวเลย ไอ้คนคิด -*-) ก็มีการลงโทษคนที่ตอบไม่ได้ โดยทาแป้งเย็น ผสมน้ำ (แล้วนังบีเวอร์ก็โดนจนได้ โฮะๆๆๆ สะใจ)

ด่านสอง นี่ก็ตลกเหมือนกัน ให้จับคู่กัน (คงรู้นะ ว่านังมิ้นท์มันจะคู่กับใคร อิอิ) แล้วให้จับฉลากเลือกอวัยวะ ที่จะต้องใช้นำพาฟุตบอลให้ไปถึงฝั่ง โดยกลุ่มแรกจับได้ ก้นกับหลัง =_=;; ส่วนอีกกลุ่มก็เป็นคิ้ว กับสะโพก -o-
- อ่าาา.....รุณาอย่านึกภาพตามค่ะ

ด่านสาม ให้คีบปิงปองไปลงถังที่วางไว้ โดยใช้ช้อน มีให้เลือกช้อนสั้น ช้อนยาว ฝ่ายช้อนสั้นก็เลยชนะไปโดยปริยาย

ด่านสุดท้าย ก็ให้ 2 กลุ่ม แข่งกันไปซ่อนรองเท้า เสร็จแล้ว พอครบทุกคน ก็ให้คล้องแขนกันไปเอารองเท้าให้ครบ ใครซ่อนพิสดารกันก็ช่วยไม่ได้ กรรมตามสนองหล่ะทีนี้ หุหุหุหุ  ^o^

จนมาถึงเวลาที่เราเตรียมซ้อมร้องเพลงกันมานาน ก็คือ การบายศรี นั่นเอง ก็มีการผูกผ้าปิดตาน้องๆ
- ชั้นก็หลอกแต๋ะอั๋ง เลือกผูกผ้าเฉพาะหนุ่มๆ โดยน้องปิงนั้นก็เป็นเหยื่อที่หมายหัวไว้คนแรกนั่นเอง อิอิ

แล้วก็จูงน้องๆ เดินไปตามทาง มีแกล้งให้เดินวนไปวนมา บางคนก็เอาไม้มากั้นข้างล่างให้น้องข้ามมั่ง มีผ้าปิดข้างบนให้ก้มมั่ง เป็นต้น
- ส่วนชั้นน่ะหรอ เดินไปเดินมา เอาน้ำแข็งหยดใส่บ้าง เอาใบไม้แหย่หูบ้าง ( เน้นเฉพาะอะไรสยิวกิ้ว เท่านั้น อิอิอิ )

จนมาถึงที่ข้างหอประชุมจุฬา คราวนี้มีเสียงร้องเพลงสำหรับบายศรีต้อนรับน้องๆ อย่างอบอุ่น แล้วก็พาน้องๆ นั่งกันตรงหน้าพี่ๆ แต่ละคน ผ่านไปกว่าครึ่งชั่วโมง ก็ให้น้องๆ ลืมตา
- เอ๊ะ เห็นน๊า บางคนแอบร้องไห้ด้วยน่ะ พี่ก็เศร้าหมือนกันน๊าาา TT___TT

ก็อวยพรกันไป ผูกข้อมือกันไป รู้สึกว่าตรงชั้นกะมิ้นท์ จะมีแต่เด็กผู้ชายยังไงไม่รู้ อย่างเงี้ยแหล่ะ คนสวย อิอิ (อ่า....พูดมาได้ นังหมี) ก็กำลังแข่งกับนังมิ้นท์อยู่ว่าเหยื่อใครจะมาก่อนกัน อ้าว ไม่ช่ายย แหะๆ ศักดิ์สิทธิ์หน่อยดิ -*-

เวลาผ่านไปอย่างเนิ่นนาน............................

มาถึงเวลาที่เราต้องจากกัน ก็มีน้องๆ และพี่ๆ บางส่วนไปกินเลี้ยงกันต่อที่ร้านเจริญ บนตลาดสามย่าน

จะบอกว่าที่นั่งของชั้นกับมิ้นท์น่ะ วิวดีมากๆ หุหุหุ ก็พวกไอ้เอก (ไอ้พวกกินจุๆ อ่ะ) มันเรียกไปนั่ง แล้วชั้นก็ชวนน้องบิ๊กสุดน่ารักมานั่งข้างๆ ส่วนมิ้นท์น่ะหรอ ไม่ต้องเดาเลย น้องปอนด์นั่นเอง ประกบติดมาด้วย น้องไทด์ และน้องตั้ม
ก็ทำให้มื้อนี้ของเรา 2 คนช่างสุขีเสียนี่กระไร เอิ๊กๆๆๆ

จบแล้วจ้า กลับบ้านนอน
เหนื่อยจริงๆ เลยน๊า แต่สนุกมากๆ ขอบคุณบ้าน work ที่ทำให้เราได้เจอกับน้องๆ ที่น่ารักเหล่านี้

แล้วเจอกันในมหาลัยจ้า.............^______^   จุ๊บๆ